TURIA TURIA
314
BLOG

Po co Rzeczpospolitej "Trybunał (Nie))Konstytucyjny" ?

TURIA TURIA Rozmaitości Obserwuj notkę 2

Komu jest potrzebny Trybunał Konstytucyjny sankcjonujący ustawowe politykierskie bezprawie w sprawie kwotowej waloryzacji emerytur i rent od 1 marca 2012 r. To kpiny z praworządności. To koniec państwa prawa ! Zlikwidować te wszystkie instytucje, które służą zatwierdzaniu widzimisię rządzących, a nie spraiedliwemu kształtowaniu stosunków społecznych. Nie chodzi tu o kilkanaście złotych poniesionych strat miesięcznie dla pobierających świadczenia od 1480 PLN wzwyż , lecz o zasadę szanowania praw nabytych i dokonywanie takich zmian na drodze rzetelnie prawnej , a nie w wyniku manipulacji i populizmu  wobec wyborczych sondaży. Trzeba walczyć  z biedą  i nędzą systemowo poprzez  własciwą politykę społeczną bez taniego populizmu i nie kosztem innych emerytów. Rząd ludzi niekompetentnych i leniwych zamiast tworzyć mechanizmy do powstawania miejsc pracy, do obniżania kosztów pracy i ułatwień dla absolwentów w zakładaniu własnej działalności, idzie na łatwiznę i preferuje politykę fiskalnego łupienia ludzi z inicjatywą i okradania tych co harowali 40 i więcej lat na swoje emerytury.Czy  Hańbą i cynizmem można nazwać dzisiejszy wyrok Trybunału Konstytucyjnego, że waloryzacja kwotowa  rent i emerutur jest konstytucyjna ? Gratuluję dobrego samopoczucia i zdolności w manipulowaniu prawem. Kolej na następne  rewelacje prawne tego gremium, które winno być sumieniem i kręgosłupem państwa prawa , a staje się jego zaprzeczeniem. Wszystko wskazuje na to, że wkrótce doczekamy się orzeczenia, iż brak dostępu do lekarza specjalisty i narażanie na szybszą śmierć jest zgodne z Konstytucją RP. Może by Szanowni Sędziowie orzekli przy okazji i w ramach przyzwoitości, że Wasze prawo do wysokich apanaży i 100 procentowej emerytury jest nie tylko moralnie ale i prawnie wątpliwe za tak kiepską jakość  orzeczeń z dyspozycyjnością w tle. Konstytucyjny Organ jakim winien być Trybunał Konstytucyjny zamiast rozstrzygać problemy prawne i praworządności kieruje się w swych wyrokach pojęciem solidaryzmu społecznego ale nie z własnej i budżetowej kasy tylko z  ubogich portfeli poniewieranych i wykluczonych społecznie emerytów. Ponoć  Temida jest ślepa z opaską na oczach i  nie rychliwa ale czasem bywa sprawiedliwa. Kiedyś więc doczekacie się wyroku Trybunału Historii za zaniechania w  Waszym orzekaniu i żonglowanie między duchem , a literą prawa, w zależności  od koniunktury politycznej. Zamiast gromów z jasnego nieba, na które zasługujecie, dedykuję Waszym sumieniom -  jeśli je macie -  słowa Juliana Tuwima :"Niech prawo zawsze prawo znaczy, a sprawiedliwość - sprawiedliwość" ... .

 Żadne wyroki nie zabiją w Narodzie poczucia własnej godności i genetycznego wręcz poczucia sprawiedliwości. Na przekór oschłym paragrafom i ich pokrętnej interpretacji, społeczeństwo czerpie siły z wiary i prawdy, nawet tej zawartej w strofach wybranych fragmentów poezji  Marii Konopnickiej :

 To narodu w okowach dziś święto,

Ludu w kaźni i w pętach łańcucha !
Choć nam prawo i wolność odjęto,
     Nie zdołano nam odjąć ich ducha.
 
My zagładzie i nocy oddani,
My bez berła, bez głosu, bez siły,
Tryumf światła święcimy w otchłani,
Tryunf zycia   -  pod głazem mogiły !

Sto lat  twardym smagano nas biczem,
Sto lat w dusze wlewano trucizny,
A my trwali i żyli tym zniczem,
Co się zowie miłością  Ojczyzny .

Sto lat gnani po śniegach Sybiru,
Tęskną myslą o Polsce my żyli,
       I  tułacze  -  garść ziemi, szmat kiru,
Brali na pierś, relikwią nosili.

I zobaczył świat  dziw  ten  nad  dziwy,
Który przyszłe stulecia zdumieje,
Naród  -  trzykroć  zabity  -  a  żywy !
Pogrzebany  -  a  w grobie mężnieje !
 
 I zobaczył świat wolność  -   w niewoli,
I skowronki nad śnieżnych grud polem,
I wschodzący siew zycia  -  na roli,
Zagłuszonej śmiertelnym kąkolem.
.................................................................

O, ty Polsko, Ojczyzno ty miła,
W katakumbach, w podziemiach żyjąca,
Wieszże, skąd ci to światło, ta siła,
Co przestrachem piers panów twych trąca ?
 

Twój fundament ,  twój zrąb i opoka,
Tkwi  w najgłębszej powołań twych  treści,
Tyś nosiła koronę proroka,
Ty dziś nosisz koronę boleści !

O, ty Polsko , Ojczyzno ty miła !
Tyś się w lasach i w zbożach po rosie,
Prostym sercom i oczom jawiła,
Na miesięcznej, na chłopskiej tej kosie.
 
 Kiedy szabla już w ręku omdlała,
Kiedy szczerbców nie dźwigły już karły,
Tyś nam błysła znów jedna i cała,
Gdy cię kosy krakowskie podparły !
..................................................................

 

Mogły cierpieć więdnącą cię wrogi,
Mogły patrzeć na twoje zaćmienie;
Lecz twój rozkwit obudził ich trwogi,
Lecz twe światło zbudziło ich drżenie.
 
Gdy ujrzeli wolności wschód  złoty,
Faryzeje, królowie i skryby,
Krzyż ci dali troistej Golgoty,
Dali taczki i knuty i dyby.
 
 Do twych piersi ściągnęli swe pięści,
By ci serce to wyrwać bijące,
I podarli twą szatę na części,
Twoją szatę  -  twe ziemie kwitnące.

Ale w owej zbratania się chwili,
Tkwił duch wiecznie i zywy, i młody....
Jego cud to, iżeśmy przeżyli,
Te katorgi, kajdany i lody !
.............................................................
O, ty orle, ty orle nasz biały,
Na dalekie leć niwy i pola,
Mów tym sercom co we łzach omdlały,
Że się kończy wiekowa niedola !
 
 
 
.
 
 
 
TURIA
O mnie TURIA

Bezpartyjny humanista z chorym sercem, ale zawsze wrażliwym na los innych! Nie znoszącym bufonady, zarozumialców,klakierów,kłamców i nieudaczników we władzach państwowych i samorządowych ! Domagam się szybkiej wymiany pokoleniowej rządzących na nasze dzieci i wnuki - dobrze wychowanych i wykształconych!

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Rozmaitości